Sa aking nalalapit na pagtatapos sa eskwelahan

February 26, 2010 Friday
11:32 pm
Sa aking hide-out

Ilang oras pa lang nakalipas ng kami ay isend-off ng aming professors at 3rd year Mass Comm. students (special mention Karen Marie Pastor at Carmela Quidoles) ngunit nadarama ko parin ang makahalong lungkot at saya.

Masaya dahil:

• Sa wakas makakaalis na ako sa paaaralang nagpahirap sa akin ng apat na taon
• Worth it lahat ng paghihirap na yun
• Sa wakas tapos na ako maging estudyante
• Ang sarap ng feeling na may na accomplish ulit ako
• Dahil sa apat na taon ng aking pamamalagi, ako ay naging isang writer sa school paper at naging feature writer para sa yearbook namin
  

at Malungkot dahil:

• May mga kaibigan ako (naitinuturing ko ng mga kapatid) na maiiwan sa paaralan
• Dahil kailangan ko ng maghanap ng trabaho at kumita ng sarili kong pera (bawal na huminge sa magulang)
• Kokonti na lang ang holidays
• Wala na ding suspension of classes
• Kailangan ko ng humarap sa tunay na buhay, sa labas ng aking eskwelahan
  

Pero sa apat na taon na tinagal ko sa eskwelahan, madami rin akong natutunan tungkol sa academics, sa totoong buhay, sa pag tratrabaho, sa pagkakaibigan at sa love life. Lahat yun hindi ko makakalimutan.

Hindi ko rin makakalimutan:

• Yung bagong salta pa lang ako sa aking eskwelahan (naligaw pa kami ni Trikzy)
• Yung mga naging at mananatiling kaibigan ko
• Lahat ng kaguluhan, kasayahan, kakulitan, harutan, murahan, pag iinsulto, pagkwekwetuhan namin ng mga kaibigan ko
• Yung mga naging crush ko, hahaha!
• Yung unang beses na nagcut ako ng klase
• Yung birthday celebration ko noong 2nd year na buong block ko yung nakasama ko sa pagcecelebrate
• Yung "surprise birthday gift" sa akin nila Carmela, Kai at Trikzy (hahaha!)
  
• at marami pang iba

Madami akong nababasa sa Facebook at naririnig kanina na nalulungkot sila dahil aalis at iiwanan na nila ang school, kesyo mamamiss daw nila yung mga professors namin. Hay sus, hindi ko alam kung totoo ito o nagpapabibo sila sa mga yun. Pero kasi ako, hindi sila mamimiss eh dahil matagal ko ng gustong kumawala sa kanila, ang talagang mamimiss ko ay ang mga kaibigan kong maiiwan ko sa eskwelahan at ang mga pinagsamahan namin.